Sevgili Blog Okuyucuları
Uzun zaman sonra herkese Merhaba!!!
Aylarca blog yazamadım çünkü canım istemedi.. Baktım bu böyle olmayacak canım istememesiyle alakalı yazı yazmaya karar verdim.. Sizi bilemem ama benim çevremde ben de dahil kimsenin canı birşey yapmak istemiyor. Baharda mevsim geçişidir, bahar depresyonudur dedik ama geçmedi ve bu gidişle de geçmeyecek. Başta kendim böyleyim diye düşündüm sonra bi baktım ki etrafımdaki herkeste benimki gibi keyifsizlik hali. Kimse sorsam keyfim yok, halim yok canım sıkkın vs..
Bütün gün evde uyumak, tembellik yapmak, yataktan çıkmamak yani imkan olsa evden çıkmayacağız. En son ne zaman markete gittiğimi hatırlamıyorum onu bile online sipariş veriyorum bu denli ev modu. Sıkıldıysam ya da arkadaşlarımla görüşmek istiyorsam da onları eve çağırıyorum tabi onlarında canı isterse geliyor.. Herkeste bir sosyal medyaya takılma hali var sanki evde oturarak tüm dünyayı geziyormuş hissi.. Düşündüm de acaba sosyal medya mı bizi bu denli hazsız yaptı. Hayatımda haz alma duyusu resmen alındı yok gitti.. En son ne zaman kahkahayla güldüm cevap veremiyorum. Tamam çalışıyorum, işimin başındayım, üretim, yönetim herşey kontrolde hiçbir şeyi aksatmıyorum ama bir boşluk var anlayamadığım.. Bazen gün boyunca hiç bir telefona cevap vermiyorum çünkü canım istemiyor. Böyle bir şımarıklık şekli var mıdır? Bu nasıl bir iç şişmişliği, nasıl bir duygusal boşluk nasıl bir tatminsizlik.. Keyifli olduğum gün sayısı sınırlı... Düşündüğümde ve benim gibi olanlara baktığımda hayatında herşey olması gereken normal seyrinde ilerliyor.. Herşey yolunda olunca mı böyle oluyor? Yoksa buna şükürsüzlük mü deniyor?
Acaba bizi bu hale getiren şey sosyal medya mı? Düşünüyorum, twittersız, instagramsız, facebooksuz nasıl bir hayat vardı? Sosyal medyayla birlikte hiç tanımadığımız insanların saniye saniye ne yaptığını görebildiğimiz için insanlarla biraraya geldiğimizde konuşacak şey bulamıyoruz ya da konuşma konumuz sosyal medyada kimin ne yaptığı ile ilgili..
Acaba bizi bu hale getiren şey sosyal medya mı? Düşünüyorum, twittersız, instagramsız, facebooksuz nasıl bir hayat vardı? Sosyal medyayla birlikte hiç tanımadığımız insanların saniye saniye ne yaptığını görebildiğimiz için insanlarla biraraya geldiğimizde konuşacak şey bulamıyoruz ya da konuşma konumuz sosyal medyada kimin ne yaptığı ile ilgili..
Kitap okuyamaz olduk, resmini çekmeden yemek yiyemez, video paylaşmadan konser izleyemez, like almadan yani başka insanların beğenisini onayını almadan yaşayamaz nefes alamaz olduk..
Şükredemez olduk..
Şükredemez olduk..
Tatsız, heyecansız bir yaz başladı.. Gerçi havaların bile tadı yoktu.. Nisan gibi davranan Haziran yaşadık.. ama geçti artık..
Bugün güneş açtı.. Bugün Berat Kandili.. Önümüzdeki yılımız belli olacak.. Üstümüzden rehaveti atmalı keyifsizlik haline son vermeli ve şükretmeli ve bol bol dua etmeliyiz. Ben öyle yapacağım bu yazı da sözüm olsun!
MALAISE
Dear blog readers
Hello everyone after a long time!!
MALAISE
Dear blog readers
Hello everyone after a long time!!
I have not
written any post for months because I did not want.. Then I decided to
write.. I am not sure about you but me and my friends do not want to do
anything. We called it transition spring season or spring depression but
nothing has changed and will change. Firstly, I thought just I am like that but
then I reconized that everyone around me in a state of malaise like mine. Whoever
I ask is annoyed, does not enjoy etc..
We want to
sleep at home, do lazy things, stay in bed namely do not want to go outside if
possible. I could not remember when was the last time that I went to supermarket. I
do online supermarket shopping. House mode: On.. if I get bored or want to see my friends, I invite them to my home; of course they come if they want..
Everyone browses
on social media and feels like travelling around the world while sitting at home..
I think, the socail media has made us joyless? There is no joy/pleasure, it has
gone..I could not remember when was the last time I laughed loudly. Allright I am
working, producing and managing without any problem but there is a gap that I
can not understand.. sometimes I do not answer any phone call all day, because I do
not want. Is this a kind of jackanapes? What kind of emotional gap and
dissatisfaction..my joyful days are limited..when I think and look at others, everything is normal. When everything is normal, it is like that? Or it is
a non-thankfulness?
I wonder what
is the cause, the social media? How was life without twitter, facebook or
instagram? We are able to see the life
of others who we have never met via socail media so we can not find any subject
to talk about when we meet face to face or the talking topic is actions of
others on socail media..
Now we do not
read books, start meal before taking photos, watch a concert before recording videos
or live without the “likes” of others…
Now we do not praise..
Now we do not praise..
Unsweet and
nonchalant summer has came.. the weather was also boring.. we faced june that
acted like april.. but it has gone..
Today the sun
shines..today is Islamic holy Berat night… next year will be certain.. we should
stop the malaise mood and praise and pray abudantly. I will do it, this post is my word!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder